Кенжехан Махмұтқызы, 55 жаста

2011 жылы мен алғаш рет бас сақинасы ауруына шалдықтым, оған қоса күйеуімнен айырылдым. Содан бері дәріні уақтылы ішіп, аурумен күресуді үйрендім.

Бас сақинасы маған ғана емес, сонымен қатар отбасыма да әсерін тигізеді. Бұған қарамастан, мен отбасыма қатысты маңызды іс-шараның бірде біреуін ешқашан қалдырған емеспін. Мен әрдайым қыздарымның жанында болуға тырысамын.

Басымның сақинасы ұстаған мерзімі көбінесе ауа-райының жағдайына байланысты болады, сондай-ақ маусымдық – көктем мен күз мезгілдерінде болады. Әрдайым ауыру бірдей басталады: оң жақ көзім қыза бастайды, одан кейін самайға өтіп, сосын 15–30 минуттан кейін бүкіл оң жағым ауырады.

Диагнозды маған невролог дәрігер қойды, оған қоса дәрілерді тағайындады. Бас сақинасы туралы көбірек білу үшін интернеттегі форумдарды оқимын, ол жерден түрлі кеңестер мен ұсыныстарды табуға болады. Мен расталған ақпаратты табуға тырысамын, егер сұрақтарым болса, оларды әрдайым емдеуші дәрігерімнен сұраймын.

Бас сақинасының салдарынан жұмысқа дұрыс зейін қоя алмаймын, бірақ таңғы жаттығу ауру ұстамасын сиретуге көмектеседі. Қатты ауырған кезде таза ауада серуендеймін. Мен басының сақинасы бар адамдарға дәрігерге дер кезінде қаралуға кеңес беремін. Қорытындылай келе, бас сақинасына қатысты күнделік жазбаймын, бірақ өз оқиғаммен бөлісуге дайынмын және қажет болса, бас сақинасы ұстамасының суретін де салып бере аламын.